پایگاه صاعقه::از بالنگ می‌توان جهت تقویت جگر، معده و جهت تسکین حرارت احشاء و تشنگی و اسهال صفراوی و کبدی استفاده کرد.
بالنگ گیاهی از خانواده مرکبات (Rutaceae) است که نام علمی آن L.Citrus Medica بوده و در کتب طب سنتی از آن به‌عنوان «اترج کبیر» نام برده شده است.
میوه این گیاه را به فارسی بالنگ می‌گویند و از نظر گیاه‌شناسی گونه‌ای از بادرنگ محسوب می‌شود.
بادرنگ دارای درختچه‌ای است به شکل نامنظم و برگ‌های آن با کمی اختلاف شبیه سایر انواع مرکبات است.
گیاه بالنگ طبق نظر حکمای طب سنتی دارای خواص متعددی است که بر حسب عضو مورد استفاده متغیر است.
از بالنگ می‌توان جهت تقویت جگر، معده و جهت تسکین حرارت احشاء و تشنگی و اسهال صفراوی و کبدی استفاده کرد.
جوشانده پوست خشک بالنگ نیز مسکن قوی صفراوی است و جویدن آن نیز موجب خوشبو شدن بوی دهان می‌شود. تحویلیان پوست زرد بالنگ برای تقویت قلب، مغز، کبد، معده و احشای داخل شکم مفید است. مربای آن نیز به همراه عسل برای نفخ و کمک به هضم غذا موثر است.
پوست بالنگ بیشتر جهت تهیه مربا مورد استفاده قرار می‌گیرد و همچنین به‌عنوان ضدعفونی‌کننده و صفرابر نیز مصرف سنتی دارد.
روغن بالنگ نیز برای رفع بی‌حسی، فلجی، لقوه، رعشه و درد مفاصل سیاتیک، درد کلیه، مثانه و خوشبویی عرق نافع است.
همچنین آب قسمت مغز ترش مزه بالنگ اگر با غذا خورده شود، برای مالیخولیای حاصل از سودا نافع است که باید با شکر و قند شیرین شده باشد.
همچنین ریشه گیاه بالنگ در درمان برخی امراض مفید است. در کشور هند از ریشه بالنگ به‌عنوان ضد یبوست مزاج استفاده می‌شود و معتقدند که برای سنگ مثانه نیز مفید است.
همچنین در کشور چین از جوشانده ریشه و پوست بالنگ به‌عنوان ضدسرفه، نرم‌کننده سینه و رفع ناراحتی لومباگو (کمردرد) استفاده می‌شود.
همچنین دم کرده سر شاخه‌های تازه سبز و جوان بالنگ در شبه جزیره مالایا به‌عنوان اشتهاآور و معالجه شکم مصرف می‌شود.
براساس تحقیقات جدید اثرات ضدالتهابی و کم‌کنندگی قندخون در گیاه بالنگ تأیید شده که این امر نشان از تأثیر این گیاه در درمان مرض قند (دیابت) و آلزایمر است.
همچنین در تحقیقات جدیدتر مشاهده شده که می‌توان از اثرات ضدالتهابی آن برای کنترل درد استفاده کرد.
در طب سنتی بالنگ مضر جگر و مغز گرم مزاجان تشخیص داده شده که باعث ایجاد سردرد در آنان می‌شود و مصلح آن، این است که این گیاه با عسل و بنفشه یا با گوشت و مغز استفاده شود.
از بالنگ جهت تقویت قلب، کبد و درمان نفخ شکم، درد مفاصل و نقرس نیز استفاده می‌شود.
همچنین از این گیاه در درمان بیماری‌های ریوی و گوارشی، اسهال، کاهش اسید معده، تحریک فعالیت کبد و درمان نفخ و تهوع نیز استفاده می‌شود. در برخی از منابع علمی نیز به اثر این گیاه در درمان سردرد به‌ویژه سردردهای میگرنی اشاره شده است. با توجه به این‌که برخی از گیاهان می‌توانند با داروها واکنش‌های ناخواسته‌ای ایجاد کنند، پیشنهاد می‌شود قبل از مصرف این گیاه جهت هر نوع بیماری با پزشک مشورت شود.
میوه این گیاه را به فارسی بالنگ می‌گویند و از نظر گیاه‌شناسی گونه‌ای از بادرنگ محسوب می‌شود.
بادرنگ دارای درختچه‌ای است به شکل نامنظم و برگ‌های آن با کمی اختلاف شبیه سایر انواع مرکبات است.
گیاه بالنگ طبق نظر حکمای طب سنتی دارای خواص متعددی است که بر حسب عضو مورد استفاده متغیر است.
از بالنگ می‌توان جهت تقویت جگر، معده و جهت تسکین حرارت احشاء و تشنگی و اسهال صفراوی و کبدی استفاده کرد.
جوشانده پوست خشک بالنگ نیز مسکن قوی صفراوی است و جویدن آن نیز موجب خوشبو شدن بوی دهان می‌شود. تحویلیان پوست زرد بالنگ برای تقویت قلب، مغز، کبد، معده و احشای داخل شکم مفید است. مربای آن نیز به همراه عسل برای نفخ و کمک به هضم غذا موثر است.
پوست بالنگ بیشتر جهت تهیه مربا مورد استفاده قرار می‌گیرد و همچنین به‌عنوان ضدعفونی‌کننده و صفرابر نیز مصرف سنتی دارد.
روغن بالنگ نیز برای رفع بی‌حسی، فلجی، لقوه، رعشه و درد مفاصل سیاتیک، درد کلیه، مثانه و خوشبویی عرق نافع است.
همچنین آب قسمت مغز ترش مزه بالنگ اگر با غذا خورده شود، برای مالیخولیای حاصل از سودا نافع است که باید با شکر و قند شیرین شده باشد.
همچنین ریشه گیاه بالنگ در درمان برخی امراض مفید است. در کشور هند از ریشه بالنگ به‌عنوان ضد یبوست مزاج استفاده می‌شود و معتقدند که برای سنگ مثانه نیز مفید است.
همچنین در کشور چین از جوشانده ریشه و پوست بالنگ به‌عنوان ضدسرفه، نرم‌کننده سینه و رفع ناراحتی لومباگو (کمردرد) استفاده می‌شود.
همچنین دم کرده سر شاخه‌های تازه سبز و جوان بالنگ در شبه جزیره مالایا به‌عنوان اشتهاآور و معالجه شکم مصرف می‌شود.
براساس تحقیقات جدید اثرات ضدالتهابی و کم‌کنندگی قندخون در گیاه بالنگ تأیید شده که این امر نشان از تأثیر این گیاه در درمان مرض قند (دیابت) و آلزایمر است.
همچنین در تحقیقات جدیدتر مشاهده شده که می‌توان از اثرات ضدالتهابی آن برای کنترل درد استفاده کرد.
در طب سنتی بالنگ مضر جگر و مغز گرم مزاجان تشخیص داده شده که باعث ایجاد سردرد در آنان می‌شود و مصلح آن، این است که این گیاه با عسل و بنفشه یا با گوشت و مغز استفاده شود.
از بالنگ جهت تقویت قلب، کبد و درمان نفخ شکم، درد مفاصل و نقرس نیز استفاده می‌شود.
همچنین از این گیاه در درمان بیماری‌های ریوی و گوارشی، اسهال، کاهش اسید معده، تحریک فعالیت کبد و درمان نفخ و تهوع نیز استفاده می‌شود. در برخی از منابع علمی نیز به اثر این گیاه در درمان سردرد به‌ویژه سردردهای میگرنی اشاره شده است. با توجه به این‌که برخی از گیاهان می‌توانند با داروها واکنش‌های ناخواسته‌ای ایجاد کنند، پیشنهاد می‌شود قبل از مصرف این گیاه جهت هر نوع بیماری با پزشک مشورت شود.
.: Weblog Themes By Pichak :.